កិរិយាចិញ្ជឹមជីវិតដោយកម្រ

​​​​​​​​​​បទព្រហ្មគឹត

សូមកើ្រនដល់បុរស​​ស្រ្តីអាំងអស់គ្រប់ៗប្រាណ

​​តូចធំទាំងប៉ុន្មាន​​​​​ត្រូវប្រដៅខ្លួនឳ្យហើយ​​​។

​​កាលនៅលីវកម្លោះ​​​​ក្រមុំនោះអ្នកនាងអើយ

​​ប្រឹងក្រែងកុំកន្តើយ​​​​កុំព្រងើយត្រូវឧស្សាហ៏​​​។

​​កុំអាងថានៅក្មេង​​​​​ដើរតែលេងកាត់រកគ្នា

​​បៀប៉ោធួកញ្ជា​​​​​​សេពសុរាទឹកត្នោតជូរ​​​។

​​ប្រព្រត្តអនាថា​​​​​​ដើរចោលការគ្មានគិតគូ

​​ជល់មាន់លេងឡូតូ​​​​ដើរមើលរាំឬស្តាប់ចម្រៀង​។

​​មានប្តីប្រពន្ធហើយ​​​​កុំធ្វេសឡើយត្រូវផ្ទាត់ផ្ទៀង​

​​គេហៅទៅរាំច្រៀង​​​​ត្រូវប្រកែកកុំដើរលេង​​​។

យើងដេកពីព្រលប់​​​​កណ្តាលយប់ក្រោកគិតក្រែង

​​ថែទាំទីកន្លែង​​​​​​ផ្ទះសម្បែងប្រុប្រយ័ត្ន​​​។

​​ធ្វើឳ្យប្រពន្ធកោត​​​​មនុស្សស្រីធោតចេះប្រណិប័តន៏

​​ជិតព្រឹកភ្ញាក់ឡើងចាត់​​ធ្វើរបររបស់ខ្លួន​​​​​​។

​​រក្សាទ្រព្យទុកដាក់​​​​ស្រូវមាសប្រាក់ត្រូវថែធួន

​​យើងតែងមានកូនស្ងួន​​កុំប្រហែសណាអ្នកអើយ!​​។

​​មានដ៏ជុំវិញផ្ទះ​​​​​ដាំអ្វីខ្លះកមុំខានឡើយ

​​បន្លែបន្លុកហើយ​​​​ចេកអំពៅត្រាវដំឡួង​​​​។

​​ស្វាយខ្នុរល្មុតសេដា​​ទៀបម្លូស្លាត្របែកដូង

​​បានគ្នាជាដំបូង​​​​តោងបណ្តុះមេគំនិត​​​​​។

​​ដល់យើងមានកូនមក​​សត្វចូលេជ្រកផ្ញើជីវិត

​​យើងស្រូលក្នុងគំនិត​​ស្រណុកគិតព្រោះប្រុងទသ?ក​ ?។

​​បើកើតកូនប៉ុន្មាន​​​វាចង់បានគ្រឿងគ្រប់មុខ

​​វាទារម្តាយឪពុក​​​វារំអុកឬាពេជ្រមាស​​​​​។

​​ទារហួសព្រែឡោឡាញ់​​ទារស៊ីឆ្ងាញ់ចំណីពាស

​​កូនស្រីទារពេជ្រមាស​​​យើងមិនខានទិញឡានវា​។

​​កូនប្រុសមួកស្បែកជើង​​ខោរអាវឡើងភេទខុសគ្នា

​​យើងរាស្រ្តជាតិអ្នកជា​​​មានទ្រព្យចែកឳ្យកូន​​។

​​ម៉ែឪមានមុខនោះ​​​​កូនសង្រោះមិនសាបសូន្យ

​​បើយើងប្រដៅកូន​​​​កូនកោតខ្លាចអំណាចយើង​​​។

​​កូនកើតតាំងពីតូច​​​​ឃើញឪខូចភ្លាត់ដៃជើង

​​កាត់ពូជមកមិនថ្កើង​​​ព្រោះតែយើងធ្វើទុក?មក​​​​។

​​បើយើងមិនចេះលេង​​តាំងពីក្មេងចេះលៃលក

​​ខំធ្វើខំប្រឹងរក​​​​​ឥតទំនេរប្រឹងឧស្សាហ៏​​​​​។

​​ដូចេពូជឬស្សីស្រុក​​​ដុះស្រណុកត្រង់ល្អជា

​​ខ្ពស់ស្អាតតាមៗគ្នា​​​គេត្រូវការចង់ដាំណាស់​​​​។

​​បើពូជឬស្សីព្រៃ​​​​ដុះពេញចង្អៀតក្រាស់

​​បន្លាណែនណាន់ណាស់​ថ្ពក់ទាញគ្នាវៀចតាមពូជ​​​។

​​បានត្រង់ចុងបំផុត​​​​គល់មិនពត់កាត់កាចខូច

​​កើតកូនមកកាត់ដូច​​​ខឹងនឹងកូនស្តីមិនស្តាប់​​​​។

​​មិនកាត់ពីណាទេ​​​​កាត់ពីមេបាវាស្រាប់

​​ព្រះអង្គទេសនាប្រាប់​​ឲ្យប្រដဟ?ខ្ក?ួនបានសិន​​​​។

​​កុំធ្វើឬកកិរិយា​​​​​ខុសមាត្រាគិតឳ្យឆ្អិន

​​រៀបចំខ្លួនឳ្យបិុន​​​​ទើបបង្កាត់ទៅជាកូន​​​​។

​​ទើបពេញជាបិតា​​​​ប្រសើរជាពុំសាបសូន្យ

​​កាត់បានមកជាកូន​​​សឹងខ្ពង់ស្ពស់ដូចគេស្ទួយ​​​។

​​ពួកពាលមានច្រើនណាស់​ទាំងក្មេងចាស់នាំគេព្រួយ

​​ព្រឹកឡើងនៅរងួយ​​​​ផឹករងោកដោយទៀមស្រា​​​។

​​ជនខ្លះហលីវកម្លោះ​​​​ដើរម៉េះម៉ោះសេពសុរា

​​ជនខ្លះចាស់សំរសា​​​​នៅឡូឡាទ្រេតតាមផ្លូវ​​​​។

​​មានកូនចៅសន្ធឹក​​​​មិនប្រែឬកឲ្យត្រឹមត្រូវ

​​ធ្វើស្រែរាល់រដូក?​​​ ?​គ្មានសល់ស្រូវស៊ីដល់ខួប​​​​។

​​ព្រោះធ្វើសោះតែខាន​​​គ្មានចង់បានមករួមរួប

​​រវល់កាត់ទៅជួប​​​​​រកពួកម៉ាកពាលអសោច៏​​​​។

​​ផ្ទះលេចគ្មានជញ្ជាំង​​​កន្ទេលបាំងក្រហិនហោច

​​ច្រើនដើរឥតប្រយោជន៏​​មិនខ្មាសគេអ្នកក្នុងស្រុក​​​​​។

​​មាន់រងាវគេភ្ញាក់វឹង​​​​ឯងនៅប្រឹងដេកស្រមុក

​​គេភ្ជួរស្រែអែអុក​​​​​អស់ទាំងស្រុកមាត់អឺងកង​​​​។

​​ឯងដេកទម្រន់ណាស់​​​ប្រពន្ធដាស់ចង់ធាក់ផង

​​ធ្វើការចាំហែហង​​​​​ច្រើនលែនលនដេកផ្លុំខ្លុយ​​​​។

​​ទំនេរខ្លួនពេកណាស់​​​​អាចម៏គោក្រាស់នៅបែកស្អុយ

​​ខែប្រាំងដើរគោកហុយ​​​មិនលើកភ្លឺឳ្យជាប់ទឹក​​​​​​។

​​មកពីលេងផ្ទះគេ​​​​​ហួសទៅរេរកស្រាផឹក

​​នេះពួកជនប្រមឹក​​​​​មកពីផឹកជេធោឡោ​​​​​​​។

​​កូនស្រីក្រមុំគ្រាន់​​​​​គ្មានស្លៀកវ័ណ្ឌខ្លួនធំប៉ោ

​​កូនប្រុសគ្មានអាវខោ​​​​ឪពុកគិតតែកើបស្រូវ​​​​​​។

​​ទៅសងបំណុលស្រា​​​​នៃអាត្មារាល់រដូវ

​​ឡូឡាមាត់ញាំញូវ​​​​​គ្រាន់តែឪគាត់បំផ្លាញ​​​​​។

​​ម៉ែឪគេជិតខាង​​​​​​មានសំណាងសាងបង្ហាញ

​​ដៃជើងគេមិនក្រាញ​​​​មិនស្មុកស្មាញទាំងតូចធំ​​​​​។

​​ម៉ែឪឯងក?៉ាងក?្នឹង​​​​​កុំរំពឹងបានរៀបចំ

​​បើកូនវាប្រឹងខំ​​​​​​វាហ៊ានដាលមារយាទឪ​​​​​។

​​ថាដើរតែផឹកស្រា​​​​​មកឡូឡានេះមិនត្រូវ

​​ស្រវឹងហើយស្ងៀមនៅ​​​ក្រមកពីឪមកដល់ខ្ញុំ​​​​​​​។

​​ម៉ែឪបែបយ៉ាងហ្នឹង​​​​​កុំរំពឹងថាគុណធំ

​​គុណតូចប៉ុនដីដុំ​​​​​​ព្រោះគ្មានធម៌សង្រ្គោះកូន​​​​។

​​ហេតុនេះស្តាប់ឳ្យជាក់​​​​ត្រូវតែភ្ញាក់ប្រឹងល្អុះល្អួន​

​​ប្រដៅខ្លួនមុនកូន​​​​​​ឲ្យបានបថជាមូលដ្ឋាន​​​​​។

​​ប្រឹងកែមារយាទៀត​​​​​ដែលចោលម្សៀតទាំងប៉ុន្មាន

​​ទើបពូជយើងថ្កើងថ្កាន​​​​កូនចៅខသ?នស្តីថាឲ្យ​​​​​​។

​​ម្យ៉ាងទៀតពួកស្រីៗ​​​​​ដែលមានប្តីកុំបណ្តោយ

​​ស្រីខ្លះមារយាទធ្លោយ​​​​ផ្អែកជីវិតតែលើប្តី​​​​​​​។

​​ប្តីទៅស្រែបាត់សូន្យ​​​​​ដេកឳបកូនក្រចុះដី

​​ច្រមុះយកដៃឈ្លី​​​​​​​ហាមាត់ស្ងាបមួយចំអាម​​​។

​​ថ្ងៃរះទើបក្រោកឡើង​​​​​ធ្វើសើងមើងភ្នែករហាម

​​ពត់ខ្លួនងាកង៉េមង៉ាម​​​​​មិនទាំងលុបមុខក្រញុះ​​​​។​

អង្គុយមាត់ជណ្តើរ​​​​​​ស្ងាបបណ្តើរអូសគូថចុះ

​​គំនិតមិនមានដុះ​​​​​​តែមាត់បិុនជេរឈ្លោះណាស់​​។

​​បើស៊ីមើលមិនទាន់​​​​​មាត់រន្ថាသ?់ញាប់រហ័ស

​​វោហារក៏បិុនណាស់​​​​តែបិុនខាងបន្ទោសប្តី​​​​​។

​​បើមានគេប្រជុំ​​​​​​​ឬជំនុំពីរឿងអ្វី

​​អង្ករចោលនៅដី​​​​​​ឈរស្តាប់គេមាន់ស៊ីអស់​​​​។​

​​បើបុកអង្ករស្រូវ​​​​​​ខ្ចាយចេញទៅខូចរបស់

​​ឥតស្តាយឥតខ្លាចអស់​​​ឈូសដីលុបខ្លាចគេទាន់​​​​។

​​របស់ប្តីរកបាន​​​​​​ទាំងប៉ុន្មានអររួសរាន់

​​ដល់ដៃស្ទើរមិនទាន់​​​​ព្រោះជំពាក់ជឿគេស៊ី​​​​​។

​​បែបនេះមិនមែនស្រី​​​​ចាស់លោកស្រិហៅថាញី​​

​​រកបានមិនគ្រាន់ស៊ី​​​​គ្មានសន្សំបង្ការចាស់​​​​​​។

​​ពីក្មេងកម្លាំងក?ាន​​​​​ឃើញរកបានចាយធំណាស់

​​ចាំមើលដល់ខ្លួនចាស់​​​ថយកម្លាំងអាងអ្នកណា?

​​​​​ដែលខ្ញុំក្រើនរំលឹក​​ព្រោះខ្ញុំនឹកជាតិខេមរា

​​ចង់ឳ្យបានថ្លៃថ្លា​​​​​​និដ្ឋិតាប៉ុណ្ណោះហោង​​​​​។