បទកាកគតិ
ភូមិធម៌ភូមិសុខភូមិបុណ្យទៅមុខកូនរកមិនត្រូវមិនស្តាប់វាចារទេសនាម៉ែតែងចង្អុលផ្លូវប្រាប់កូនប្រុសស្រី។តែកូនមិនដឹងប្រើនណាស់តែខឹងនឹងម៉ែឪស្តីតាមពិតគួរស្តាប់សូស័ព្ទសំដីលោកហើយគប្បីគោរពបូជា។ដូចស្តាប់ព្រះអង្ឃលំអុតឳអង្គបង្គំវន្ទាព្រះពុទ្ធដាក់ក្បួនប្រធួននាមាថាបុព្វាចារ្យលោកគ្រូខាងដើម។ សម្រាប់ទូន្មានកូនចៅគ្រប់ប្រាណឳ្យបានយ៉ាងឆ្នើមកុំឳ្យដើរលេងជាល្បែងគេខ្ពើមកុំឲ្យរងើមសប្បាយជ្រុលពេក។ពេលយប់ព្រលប់មើលការឲ្យគ្រប់ទុកដាល់ហើយកဟ?កហើយភ្ញាក់ពីយប់ប្រារព្ធពុនរែកកុំឲ្យទាល់ភ្នែកអ្នកផងទាំងឡាយ។មើលគេអ្នកមានគេមិនអត់ឃ្លានមានកាសប្រាក់ចាយព្រោះគេបានស្តាប់ឪពុកម្តាយទើបបានសប្បាយនាលោកនេះហោង។នេះធម៌ទេសនារបស់មាតានឹងបិតាផង ?បើកូនណាស្តាបើនូវច្បាប់គន្លងកូននោះលែងឆ្គងចាស់នោះស្ងួនភ្ងា។ព្រះពុទ្ធដាក់ឈ្មោះបាលីពីរោះបុព្វទេវា(ទេវតាខាងដើម)អ្នកផ្តើមរក្សាបុត្រីបុត្រាហៅទេវតាផ្ទះ។គឺម្តាយឪពុកជាអ្នកម្ចាស់មុខកូនមិនសំពះម៉ែឪទូន្មានឈ្លាသ?ពានចង់ឈ្នះសត្រ្ូវនឹងព្រះកន្លោងអត្មា។ប្រទូសរ៉ាយនឹងឪពុកម្តាយស្រែកហៅទេវតាអំពីខាងក្រៅដឹងនៅឯណាឈ្លោះនឹងទេវតាគឺម៉ែឪឯង។តែងតែលំបាកក្រីក្រតោកយ៉ាកជាតិនេះឃើងស្តែងហើយទៅរកទុក្ខខាងមុខពុំលែងលុះភ័យទើបស្វែងរកហោគ្រូទាយ។ហោបូកលេខថាតាមក្បួនឃើញថាខុសត្រួវខាងម្តាយឬខាងឪពុកកុំទុកយូរឆ្ងាយត្រូវលៀងលោមថ្វាយគ្រូពីរទើបជា។ហោទាយត្រូវណាស់កូនស្តាប់មិនច្បាស់បែរទៅវន្ទាអ្នកតាអារក្សទេពារក្សល្បាក់សាម៉ែឪអាត្មាមិនថ្វាយបង្គំ។មិនលនៀ?តួទោសអំពើកំហុសជូនចំណីនំធ្វើសម្លបាយមកថ្វាយបង្គំខមាលាសុំឲ្យអត់ទោសពៃរ៏។ដូច្នេះមិនធ្វើយកចេកទៅផ្ញើគល់ឈើក្នុងព្រៃដុំថ្មអ្នកតាវន្ទាសព្វថ្ងៃធូបបីសរសៃនិយាយសុំសុខ។ម៉ែឪមិនឳ្យព្រោះចិត្តជឿធ្លោយ ចោលគុណមុខច្រក?ក?ជឿបែបនេះដូចេ្នះគ្រប់ស្រុកត្រង់ម្តាយឪពុកបោះចោលទទេ។ម្យ៉ាងទៀតធ្វើបុណ្យច្រើនតែចោលគុណគ្មានគិតរិះរេបោលទៅវត្តម្តាយអត់ទទេព្រោះជឿតាមគេរកបុណ្យខាងក្រៅ។ដើមបុណ្យលើផ្ទះខ្លួនកើតទាន់ព្រះកន្លោងគង់នៅបានត្រីသ?្រកាលក្បាលឲ្យម៉ែឪកណ្តាលនាំទៅយកមុណ្យឯវត្ត។កណ្រលសុទ្ធឆ្ងាញ់សាច់ពោះពងខ្លាញ់ធ្មេញលោកចុកមាត់ម៉ែឪជរាទន្តាបាក់ម៉ត់ទុកក្បាលឳ្យគាត់ក្បាលសុទ្ធតែឆ្អឹង។នេះហៅបុណ្យខុសទាំងស្រីទាំងប្រុសខ្ញុំប្រាប់កသ?ំខឹងម៉ែឪនៅរស់អស់លោកខំប្រងធ្មេញគាត់នៅរឹងបានឆ្ងាញ់ពិសា។ខ្លះជឿមុណ្យខ្លាំងយួរម្ហូបទាំងឆ្នាំងយកទៅវត្តវ៉ាម៉ែឪអត់ឃ្លានចង់បានណាស់ណាភ្លយសួរកូកថាមានសល់ឬទេ។ព្រឹកឡើងឃ្លានបាយញ័រពោះញើសខ្ចាយឃើញសម្លគេកូនឆ្លើយក?ឹသ?ថ្កានមិនបានសល់ទេខ្ញុំស្លគ្រានតែទៅវត្តទេឪ។ឪពុកសួរថាបើដួសកាលណាចែកឪខ្លះទៅកូនខ្លះឆ្លើយបា្រប់ថាបាបណាឪគថាមិនត្រូវឪស៊ីមុនលោក។ម៉ែឪចាស់ៗព្រឹកឡើងឃ្លានណាស់គួរឲ្យវិយោគឪទារពិសាកូនថាមុនលោកពុំបានបរិភោគគេឳ្យបាបផង។ ?នេះបុណ្យផ្តាច់មុខឬបុណ្យចោលស្រុកព្រោះដើរផ្លូវឆ្គងបុណ្យមិនត្រកាលវិសាលឡើយហោងព្រោះដើកន្លងឳ្យម៉ែឪអត់។ពួកជនឃ្លានពាមិនចេះធ្វើទនច្រើនធ្វើទានក្បត់សទ្ធាមិនជ្រៅជ្រុលទៅតែវត្តឲ្យព្រះដើមអត់ស្រេកឃ្លានពេកក្រៃ។នេះឯងខុសណាស់មកពីមិនច្បាស់ច្បាប់ធម៌វិន័យបានជាប្រព្រឹត្តគនិតព្រៃផ្សៃបន្ថានតម្លៃនៃអ្នកមានគុណ។យល់ខុសស្រឡះព្រោះមិនស្គាល់ព្រះមិនច្បាស់ដើមគុណ។អ្នកប្រាជ្ញបូរាណថាបានធ្វើបុណ្យត្រូវថ្វាយព្រះមុនសេមថ្វាយព្រះសသ?្သ?។រៀបចង្ហាន់ព្រះបូជាសំពះមើលព្រះឲ្យត្រង់ប្រាជ្ញប្រាប់ជាបែបសង្ខេបតម្រង់វេរភត្តថ្វាយសង្ឃត្រូវថ្វាយព្រះមុន។គឺជូនភោជនាមាតាបិតាបូជាតបគុណសឹមថ្វាយព្រះសង្ឃទ្រទ្រង់សីលបុណ្យព្រោះម្តាយមានគុណរកអ្វីស្មើគ្មាន។ត្រូវធ្វើបុណ្យខ្នើតម៉ឺឪស៊ីកើតកំពុងស្រេកឃ្លានលានម៉ែឪរស់នៅកូនត្រូវធ្វើទានបំបាត់ក្តីឃ្លានហៅធ្វើបុណ្យខ្នើត។ហៅបុណែខែភ្លឺកុំចាំគាត់ឈឺបរិភោគលែងកើតជូនគាត់កាលជាហៅបុណ្យខ្នើតគាត់បរិភោគកើតបានជាងរនោច។លុះបាត់ជីវិត ?បុណ្យខែងងឹតដូចថ្ងៃ១០រោចកូនចៅទាំងឡាយយកបាយឳ្យខ្មោចម៉ែឥតប្រយោជន៏ខ្មោចណាចេះស៊ីកត្តីកមសាចេញខ្យល់រងាត្រជាក់ពេញទីមិគិតរកភួយបាន១ឬ២ទាំងមិនសាមគ្គីរកពូកផូគាត់។ត្រូវរករបស់ជាស្នបទាន់រស់ដណ្តប់ជូនគាត់កុំចាំដាច់ខ្យល់ទើបខ្វល់គ្រប់មាត់រកស្នបរុំគាត់ដណ្តប់ឲ្យអុស។ឲ្យភ្លើងត្រេកអរទទួលអំណរមិនដឹងត្រូវខុសម្តេចមិនខ្វល់ខ្វាយជូនម្តាយកាលរស់ម្តេចចាំខ្យល់អស់ទើបធ្វើឧស្សា។កាលគាត់រស់នៅព្រឹកស្ងាចក្តួលក្តៅស្រេកឃ្លានអស្ចារ្យមិនគិតជួយគាត់ឲ្យអត់អាហារឳ្យតែធ្វើការចាំផ្ទះឲ្យគេ។ចំណីត្រីសាច់ចង់ស្ទើរប្រកាច់អត់ជូនគត់ទេដល់ឈឺផ្តេតៗ ។ម្ហេតៗទើបរេដេកជុះទើបគេជូននំចំណី។ទាំងជិតទាំងឆ្ងាយមូលមកសួរម្តាយទាំងប្រុសទាំងស្រីទុរេននំបុ័ងសម្រាំងថ្មីៗម្តាយលែងស្តីរឹងធ្គាមស្ងួតក។កូនហៅអឹម៉ែ!ម៉ែស្គាល់ខ្ញុំទេ?បានចំណីល្អម្តាយពោលខ្សាវៗគ្រាវឆ្លើយតថាអើឯងមក៏ម៉ែអរណាស់ណា។កាលម៉ែមិនឈឺមិនមានជំងឺនោះកូនរាល់គ្នាមិនអាណិតម៉ែលុះម៉ែជរាទើបកូនរាល់គ្នាមករុញបញ្ចូល។ឪម៉ែស្លាប់បាត់ទើបកូនប្រវាត់ប្រាប់ញាតិត្រកូលឃោសនាធនធានព្រៀងលានឲ្យចូលមកជុំប្រមូលធ្វើបុណ្យឳ្យខ្មោច។ខែផល្គុនចេត្រថ្ងៃក្តៅក្រឡែតធ្លាយទឹកហិនហោចម៉ែឪចាស់ៗក្តៅណាស់អាណោចមិនរែកទឹកស្រោចឪពុកម្តាយសោះ។មិនមានថ្នមថ្នាក់មិនដងទឹកដាក់ពាងដោយសង្រោះដល់ពេលគាត់ស្លាប់នោះស្រាប់តែស្មោះអប់ទឹកក្អមនោះហៅលើកចង្អាស់។ម៉ែឪនៅរស់មិននាំគ្នាទៅធ្វើការប្រវាស់ដាក់វេនក្រាយមុនតបគុណគាត់ចាស់ស្លាប់ហើយធ្វើណាស់ដណ្តើមគ្នាដុស។ដូចល្រោចគលៀ?ឈើងាកងឹកងេងើមិនដឹងត្រូវខុសទើបកូនវន្ទាស្មាលាទោសខុសម៉ែឪនៅរស់មិនដែលវន្ទា។កាលមានជីវិតនោះកូនគ្មានគិតម្តេចរួចវេរាម៉ែឪទូន្មានកូនគ្មានបូជាបំពេញសទ្ធាឲ្យម្តាយស្មាទាន។ស្តាប់ធម៌ទេសនាឲ្យម្តាយជ្រះថ្លារកសួគ៌និព្វានប្រើម្តាយធ្វើខ្ញុំនៅចាំចង្រានឲ្យទៅស្មាទានឲ្យឆាប់មកវិញ។មើលកូនយកចៅខែនេះកូននៅដកស្ទូងស្រែមិញម្តាយទៅរូតរះមកផ្ទះចំណេញម្តាយប្រាប់ទៅវិញអញស្តាប់លោកទេសន៏។កូនថាស្ទូងហើយស្តាប់ចុះម៉ែអើយ!ខែនេះកុំធ្វេសកណ្តាប់ក្រៀមហែងម៉ែឯងប្រហែលដើរស្តាប់លោកទេសន៏សំណាបចុកថ្នាល។១ខែ៤សីលគេថាម្តាយខ្ជិលពួកកូនត្រកាលទុកម្តាយគ្រានប្រើបម្រើធ្ងន់ស្រាលម្តាយខូចខួរក្បាលលែងស្គាល់ពុទ្ធដិកា។ស្លាប់ទៅជាឧសគេដុតឆេះសុសហើយគេនាំគ្នារើសធាតុដាក់ថោភ្នែកស្លោអនិច្ចាហៅញាតិកាហែធាតុទៅវត្ត។ឲ្យស្តាប់ធម៌ឳ្យធាតុត្រេកអរព្រោះលែងប្រើគាត់កាលម្តាយនៅរស់មិនឳ្យទៅវត្តដុតឆេះខ្មោចម៉ត់ទើបឳ្យទៅថ្កាន។ហេតុនេះអ្នកអើយ!កុំធ្វើប្រងើយប្រុសស្រីគ្រប់ប្រាណបម្រើមាតាបិតាកុំខានទើသ?សុខក្សេមក្សាន្តបានអាយុវែង។កុំគប្បីធ្វេសកុំឈ្លោះចចេសនឹងម៉ែឪឯងជាតិនេះជាតិក្រោយទុក្ខសោយមិនលែងព្រះពុទ្ធសំដែងច្បាស់ឥតសង្ស័យ។អវ៏ចិនរកទំរាំរួចទុក្ខយូរយារពេកក្រៃអាយុមួយកប្បគ្មានរាប់ខែថ្ងៃបើមាននិស្ស័ទើបរួចមកបាន។មកកើតជាប្រេតរួចទើបអណ្តើតកើតជាតិរច្ឆានលុះអស់វេរាទើបជាមនុស្សបានខ្វិនខ្វាក់ក៏មានគថ្លង់ឃ្លង់ស្រែង។ជាឆ្គួតច្រើនជាតិព្រោះទោសប្រមាថឪពុកម្តាយឯងមាក់ងាយដល់ព្រះក្នុងផ្ទះឥក្រែងទើបបានចំបែងរងទុក្ខច្នេះណា។ថ្លែងចប់ប៉ុណ្ណេះសូមបញ្ឈប់ស្លះសង្ខេបវាចាថ្លែងមកប៉ុន្មានសូមបានផលាដូចក្តីប្រាថ្នាដល់និញ្វនហោង។
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น