วันอังคารที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2553

សេចក្តីរំលឹកដាស់តឿន


អ្នកភិរម្យភាសា​ ……………………… លើកដៃទាំងគូប្រណម្យផ្ចង់

អ៊ូបង្គំព្រះពុទ្ធគ្រប់ព្រះអង្គ

ព្រះគុណគ្រូអុបជ្ឈាយាចារ្យ

បង្កើតប្រាជ្ញាថ្លាវែងឆ្ងាយ

ព្រះពុទ្ធសករាជព្រះសាសនា

ពីរពាន់បួនរយចិតសឹបបួន

ដើមឆ្នាំមមែក្នុងត្រីស័ក

មួយរោចថ្ងៃសៅរ៍កើតសៅហ្មង

មិនបានកាប់ចាក់ដល់បាក់បែក

ចាក់ដោតរាលរោលពោលពណ៌នា

ពួកចាស់ដៀលត្មះអ្នកប្រាជ្ញថ្មី

ប្រមាថទៅមកមិនឈប់ខាន

ព្រះធម៌ព្រះពុទ្ធតែមួយអង្គ

សង្ឃខ្លះចេះស្ទើរមិនចាំស្អាត់

គេចាប់ថាខុសប្រកាន់ខឹង

មិនដែលសួរគេព្រោះមិនឆ្ងល់

អ្នកប្រាជ្ញលោកសូត្រចំបាលី

បន្ទោសទៅមកឆ្លើយឆ្លងឈ្លោះ

ចំណែកចំណេះចេះរាល់ខ្លួន

មហាវគ្កចុល្លវគ្គអាទិកម្ម

ផ្តាំអោយតែកាន់សិក្ខាបទ

ព្រះពុទ្ធរូបរាល់វិហារ

នមស្ការបង្គំធម៌បីបទ

មិនដឹងប្រាកដរតនត្រៃ

អ្នកប្រាជ្ញលោកសូត្រចំបាលី

អ្នកខ្លៅមិនស្តាប់តាមពុទ្ធដិកា

ធម៌សម្ពុទ្ធេសូត្រលាន់ៗ

ជឿជាក់ថាចេះចប់ប៉ុណ្ណឹង

ចេះហើយមិនដឹងថាខ្លួនខុស

បាលីច្រលំពាក្យនិស្រាយ

គេថាសូត្រធម៌មិនចេះប្រែ

បើចេះប្រែផងបានចំណេញ

ចចេសទទឹងរឹងជជែក

ម្នៅៗសត្រូវនឹងធម៌ព្រះ

មានកាលត្រលប់ជាគថ្លង់

ពីព្រោះមិនស្តាប់ប្រាជ្ញប្រដៅ

ប្រសិនបើអោនខ្លួនខ្លបខ្លាច

ធម៌អាថិអ្នកណានឹងចេះចប់

ទំលាក់អោយទាបសុភាពវ័យ

ព្រះអភិធម្មជាមាំបួន

ពាក្យពីបុរាណជាពាក្យងាយ

អែពាក្យគម្ពីរទីចង្អៀត

អោយបែកគំនិតគិតច្រើនផ្លូវ

គេប្រាប់ថាខុសគួរឈប់ខាន

ព្រះអោស្ឋព្រះអង្គទ្រង់ទេសនា

ព្រះសូត្រវិន័យលោកលៃលក

ពាក្យពិតប្រាកដបទបាលី

គួរស្តាប់អោយស្តែងសិនកុំថា

តំរាយបុរាណយូរអង្វែង

អ្នកប្រាជ្ញជំនុំឃើញខុសណាស់

យ៉ាងធម៌«តិរោក»ពីបុរាណ

សូត្រលាយចំរុះខុសអក្ខរា

អ្នកប្រាជ្ញឃើញខុសច្រើនអន្លើ

អ្នកខ្លៅហៅធម៌តិរោកថ្មី

សង្ខេបរឿងសូទ្រធម៌ត្រូវខុស

ប្របរកអ្នកប្រាជ្ញប្រិតអោយដឹង

ប្រការមួយទៀតចាស់ជាន់មុន

ច្រើនបែបរាប់អានគ្មានកំណត់

អាចារ្យមួយប៉ែកអភិសេកខ្ជិល

អាចារ្យមួយថាធ្វើតាមបាន

ទេសទសជាតកចប់អភិសេក

មានមារលើកពលច្បាំងដេរដាស

បើធ្វើអោយត្រូវតាមសាស្រ្តា

ថ្វាយមធុបាយាសព្រះមានបុណ្យ

ទេវតាផ្អើលចុះពេញផែនដី

កក្រើកញាប់ញ័រទាំងអាកាស

ហេតុនេះអ្នកចេះចាំនិទាន

អ្នកប្រាជ្ញចេះថ្មីស្រដីថា

អាកាសទេវតានៅស្ថានខ្ពស់

អុស្សាហ៍ដាក់នំអោយហិចហោច

អាចារ្យមួយទៀតចេះរៀបចំ

ព្រះអិសូរព្រះនារាយណ៍មានរិទ្ធី

ចំណីចំណែកចែកដាក់ពែ

នាងហ៊ីងធរណីថាជាធំ

អាចារ្យជាន់ចាស់ដោះសង្ស័យ

តំកើងលើកឡើងជាដើមផល

សង្ខារិករលឹកគុណ

បូជាភ្ញីផ្កាស្លាបារី

អភិសេកព្រះពុទ្ធតាំងកសាង

រំលឹកទេវតាជាប្រធាន

ថាបើទេវតាខ្ពើមចំណី

បិសាចភ្លើៗមិនលែងភ្លក់

នំនែកចំណីឆ្អែតស្កប់ស្កល់

ស៊ីគ្រាន់រួចរស់ព្រោះគេអោយ

លោកសូត្រតិរោកតែរាល់ព្រឹក

បញ្ជូនអានិសង្សដល់ដូនតា

ក្រែងដូនតាណាទៅជាប្រេត

លើសខ្វះប៉ុណ្ណោះខុសប៉ុន្មាន

ថាបើទេវតាមិនព្រមសោយ

នរូកើតភាន់ផុតក្នុងភក់

មិនដាច់សង្ស័យដូចអរហត្ត

ត្រង់ភ្លឹងមិនងាកពឹងទេវតា

ឃើញឆ្លងមិនផុតភពទាំងបី

មិនចោលសីល៥កម្មបទ១០

សម្បត្តិសួគ៌សុខកើតពីទាន

មិនដើរហួសសោតាមគ្គផល

នេះចប់ចំលើយអ្នកប្រាជ្ញចាស់

ប្រាកដនិញ្វនជាស្ថានអែក

ជ្រះថ្លាធ្វើបុណ្យក៏ធ្វើចុះ

អារុក្ខអារក្ខកុំរាប់អាន

សង្ខេបរឿងសូត្រធម៌ត្រូវខុស

អ្នកប្រាជ្ញពួកចាស់និងពួកថ្មី

បើរឿងសូត្រធម៌អាថិបាលី

ប្រយោគប្រធានមានមាត្រា

ប្រាជ្ញចាស់ជាន់មុនធ្វើបុណ្យទាន

អ្នកឆោតល្ងង់ខ្លៅគ្នាខ្លាចងាប់

បើបែរជាខានមិនបានសុខ

បើធ្វើទេវតាមិនជ្រកនៅ

ហេតុនេះគួរគិតគូររំពឹង

ចាស់មុនមានគុណរាប់មិនអស់

គួរគិតអោយសព្វគ្រប់អន្លើ

បើធ្វើមិនខាតបង់ប៉ុន្មាន

ប៉ុន្តែមិនបាត់ពាក្យចាក់ដោត

ពោលថាធ្វើបុណ្យតាមប្រាជ្ញថ្មី

ពាក្យនេះសង្ខេបស្លេះមួយប៉ែក

មិនចាំប្រាកដគម្ពីរណា

អ្នកប្រាជ្ញនាំអោយអ្នកខ្លៅឆ្ងល់

អ្នកមួយរេរារង់រែកពុន

អ្នកក្រោយបណ្តោយសូរអ្នកមុន

សំគាល់គោលអ្វីជាតីតតាង

រុកម្ខាងថាអាងនគរកាយ

ធាតុទឹកតួ ន អង្គអក្ខរា

ធាតុទឹករំលឹកពីសេម្ហំ

ធាតុដី កេសា មសំ សព្វ

អ្នកចេះបិដកឆ្លើយបីដង

ហៅធម៌អាច់នោមក៏ល្អើមល្អា

អ្នកមួយថាភាវនាកុំឈប់

អសារអិតការស្លាប់ជាខ្មោច

គួរគិតកុំស្តាយកុំស្រណោះ

អនិច្ចំមិនទៀងល្អៀងសង្ខារ

សរសៃរសាច់ស្បែកសង្គេគគ្រប់

របស់ខាងក្នុងទាំងប៉ុន្មាន

ទឹកដីខាងក្រៅក៏មានគុណ

កើតសព្វរូបកាយអធិប្បាយកាត់

គម្ពីរត្រៃវេទដើមសាសនា

ព្រះពុទ្ធចេញសាងអាងទឹកដី

ភទ្ទកប្បនេះមានព្រះពុទ្ធ៥

សំដែងថាចុះនរកមួយកប្ប

អ្នកម្ខាងថាអាងរៀនសាស្រ្តា

ព្រះពុទ្ធទតគ្រប់ភពទាំងបី

កេសាអក្ខរាទាំង៥គូ

យើងចេះដឹងដែរតែមិនហ៊ាន

ពាក្យនេះអ្នកខ្លៅកើតសង្ស័យ

មិនទាន់ដាច់សេ្រចទៅខាងណា

ម្យ៉ាងទៀតប្រាជ្ញថ្មីស្តីដៀលត្មះ ដ្បិតព្រះមិនឆាន់នៅពេញចាន

របៀបរាប់បាតមានកន្ទោង

បាយដាក់ហ្នឹងតើអោយអ្នកណា

ព្រះពុទ្ធមិនឆាន់មិនចេះស្តី

តម្លើងចង្ហាន់លើកតំកល់

សមណៈបួសរៀនមានសីលដប់

បញ្ចូនមគ្គផលដល់ឪម៉ែ

អ្នករេគំនិតគិតគៃកាញ់

ទុកស៊ីមាត់អែងអោយឆ្ងាញ់ពិសា

អ្នកម្ខាងថាអាងដាក់អោយប្រេត

គ្នាស៊ីខ្ទុះឈាមក្លិនអសោច

ប្រេតត្រូវជាញាតិធម៌តិរោក

បានស៊ីដោយសារដារម្តងៗ

ចង្ហាន់ថ្វាយព្រះត្រូវបូជា

ព្រះពុទ្ធមានគុណមុនលោកភិក្ខុ

ម្យ៉ាងទៀតប្រាជ្ញថ្មីស្រដីផ្តាច់

ជីកដីលៀនភ្នែករែកត្រុន

នាំគ្នាអុជធូបហែទក្សិណ

ហើយមានចេះធម៌បំបួសដី

អ្នកមួយថាពូនភ្នំខ្សាច់ស្អាង

ព្រះសាររីរឹកធាតុយើងមិនភ្លេច

បើធ្វើដោយវាលកណ្តាលថ្ងៃ

បើដើមពោធិ៍ពិតរឹតបានផល

ពូនភ្នំតំកើងពោធិព្រឹក្ស

ច្រក្តារ៤ផ្ទាំងបង្ខាំងផ្ទប់

បើចេះរំលឹកបានបុណ្យណាស់

ប្រាជ្ញចាស់ក៏ចេះប្រែបាលី

ចាស់ម្យ៉ាងចាស់ពិតគំនិតពាល

ចាស់ម្យ៉ាងផឹកស្រាក្លាស្រវឹង

ចាស់ជាន់ពីមុនច្រើនខ្លាចច្បាប់

បុរីនគរធ្លាប់រាប់អាន

ច្រើនជឿតំរាប់ក្បួនលោកិយ

សំលាប់ជ្រូកមាន់ស៊ីហ៊ឺហា

បណ្តោយអោយយកគ្នាទទេ

នាំកូនសែនខ្មោចអសោចឈ្មោះ

រៀបកិច្ចមង្គលមានច្រើនយ៉ាង

បើតាមតំរាយព្រះសូត្រថា

បុត្តទារស្ស សង្គហោ

សង្រ្គោះកូនផុងទៅក្នុងភក់

បើធ្វើមង្គលអោយរួចបាប

មង្គលយ៉ាងល្អបរិសុទ្ធសូន្យ

ជ្រូកមាន់កុំបាច់សំលាប់

ផ្សំកូនប្រុសស្រីតាមមេបា

ប្រុសស្រីអង្គុយកាន់ពពិល

ធ្វើកិច្ចមង្គលក្នុងជំនុំ

ចាស់ៗធ្វើច្រើនធ្វើក្នុងឆោត

យើងធ្វើយាងតិចត្រលេចខ្លី

ហៅកូនសង្រ្គោះម្តាយអូវពុក

អាពុកសង្រ្គោះគ្មានវេរា

មិនគួរបង្គាប់អោយកោរជុក

អាចារ្យតែងក្បួនអោយអំពល់

អ្នកខ្ជិលគេជឿសីលមាំមួន

គេថាមិនរស់ពីព្រោះធ្លាប់

យ៉ាងដូចចិនយួននៅដាក់ផ្សារ

កើតឡើងដុះសក់មិនកោរវិញ

ប៉ុន្តែជាតិចិនល្មោភស៊ីសាច់

ខែ្មរៗប្រហែលខ្វះម្ទេសជ្រក់

ហេតុតែជាខែ្មរសម្បុរខ្មៅ

រកស៊ីមិនឆ្អែតជឿចែសិន

១កើតអស្សុជសំលាប់មាន់

រៀបសែនព្រះភូមិតាមបុរាណ

ហ្នឹងហៅចាស់ឆោតនាំក្មេងព្រើល

អាដែងព្រះភូមិមានឈ្មោលញី

មានជូនដូនតាទៅស្រុកប្រេត

សំពះអារក្ខជូរខាងឪ

ថ្វាយចេកថ្វាយស្រាជារង្វាន់

កូនចៅអើយជឿពុទ្ធដិកាចុះ

រូបសុខដោយសារតែផលបុណ្យ

ជាតិនេះអាយុអង្វែងឆ្នាំ

អោយពិចារណាចិត្តអែង

កុំផ្ញើរូបកាយនឹងអារក្ខ

បើចង់អាយុវែងយឺនយូរ

បើចង់រកស៊ីសុខសប្បាយ

នមស្សការបង្គំពេលល្ងាចព្រឹក

កុំថាធម៌ណាថោកណាថ្លៃ កុំអោយមន្ទិលធម៌ថ្មីចាស់

រាជការជំនុំរួមគំនិត

តំកល់សីលប្រាំសីលប្រាំបី

ផ្ទាត់ផ្ទៀងខ្លាចល្អៀងព្រះពុទ្ធដីកា

ជំនុំបោះពុម្ពដាក់ក្រដាស

អោយមានសូត្ររៀនច្រើនតទៅ

សព្វថ្ងៃអ្នកខ្លៅស្អប់អ្នកប្រាជ្ញ

ថាធម៌សៀវភៅធម៌ក្លែងក្លាយ

អោយស្ងៀមពីថ្ងៃនេះតទៅ

មិនមានអ្នកប្រាជ្ញណាហ៊ានក្លែង

គម្ពីរស្លឹករឹតជាគំរូ

គម្ពីរសៀវភៅប្រើគ្រប់មុខ

ចាស់ៗជាន់មុនមានគំនិត

ពុំនោះជាវគេដោយជ្រះថ្លា

សង្ខេបបទបែបរឿងប្រដៅ

សុំកើតអ្នកប្រាជ្ញមានតំរិះ

កុំថាចាស់ល្ងិតល្ងង់ល្ងីល្ងើ

កុំពោលថាចាស់ថយថោកធុន

ដ្បិតសិស្សនិងគ្រូមិនអ្នកក្រៅ

ជាសាច់ខាងមាតារឺបិតា

ខ្លះត្រូវជាធំខ្លះត្រូវជាមា

ប្រដៅសព្វថ្ងៃវាយម្តងៗ

ដល់ខ្លួនរៀនចាំជាក់បាលី

តំរូវខាងណោះខុសខាងណេះ

លោកគ្រូមិនដឹងប្រឹងតែអរ

ស្ករក្អមស្ករស្រាក់លាក់មិនគង់

ខ្លួនចេះបន្តិចកំប៉ិចឡើង

ចេះកប់ពពកយកកំពស់

បើចិត្តចង់ធំកុំចចើង

ទោសនោះធ្លាក់ចុះនរកជ្រៅ

ព្រោះមាននិទានពុទ្ធឃោសា

ថាចេះលើសគ្រូៗបំភ្លាត់

ប្រដូចនិទានតែប៉ុណ្ណេះ

ផ្តួចផ្តើមមួយឃ្លាជាពាក្យផ្តាំ

ទំនុកបុរាណមានប្រាជ្ញា

ទុកអោយអ្នកក្រោយដោះសំនួន

ចំណោទថាសត្វបរោខោ

បុរសខុសជ្រុលគ្មានលក់ព្នៃ

បុរសម្នាក់ទៀតឡើងដើមឈើ

ស៊ីឆ្អែតបន្តិចភ្លេចគល់សូន្យ

ចំណោទទីបីចំណែកនេះ

កុំឆ្ងល់និងពាក្យពោលអធិប្បាយ

និយាយដើមគ្រូដោយកំបាំង

បង្អើលអោយអ្នកដទៃស្តាប់

ស៊ីផ្លែឆ្ងាញ់ផ្អែមតាមទុំខ្ចី

មិនយកដីចាក់កប់គុណទល់

ពីមុនកាលកើតមានរូបកាយ

នាំយកទៅទុកអោយនៅវត្ត

ភ្លេចគោក្របីទាំងមេកូន

សាងក្រោយសាងអោយតែខាតទុន

ពិចារណាគួរតែកោតខ្លាច

ប្រឹងប្រៀនប្រដៅច្បាប់ក្រមក្រិត្យ

អនាគតកាលទៅមុខ

កុំស្អប់ចាស់ថ្មីស្តីដោយឡែក

ធ្វើបុណ្យដោយស្មោះកុំរើស្ម័គ្រ

មនោសេដ្ឋំចិត្តប្រសើរ

ប្រាជ្ញថ្មីធ្វើតិចធ្វើតាមចុះ

ប្រាជ្ញចាស់ច្រើនធ្វើតាមបុរាណ

កុំធ្វើដោយរាប់អានស្រលាញ់

កំណើតមគ្គផលជឿប្រាកដ

កុំធ្វើប្រកាន់ដោយយល់មុខ

តាំងចិត្តចុះផ្លូវអុបេក្ខា

សួគ៌នេះបើចង់អោយឆាប់ដល់

ឃើញគេខុសចិត្តកុំមើលងាយ

អ្នកប្រាជ្ញចេះថ្មីត្រូវដោយឡែក

កាន់យកទាំងពីរជាទីអាង ពីថ្ងៃនេះទៅនៅអោយនឹង

ពីព្រោះឈ្លោះគ្នារៀងរាល់ស្រុក

មិនឈ្លោះពីរឿងកេររឿងកោះ

នេះឈ្លោះពីធម៌ចាស់ធម៌ថ្មី

បើក្តីពីស្រែពីចំការ

នេះក្តីពីធម៌ថ្មីធម៌ចាស់

ចៅក្រមសព្វថ្ងៃអុបាសក

កាត់ក្តីត្រូវច្បាប់អំបាលម៉ាន

អាដែងមនុស្សម្នះរឹងចចេស

តែទុកវានៅវានាំវរ សង្ខេបបែបបទរឿងប្រដៅ

អ្នកចេះសូត្រធម៌មិនស្តាប់ស័ព្ទ

ធ្វើបុណ្យធ្វើទានកុំចោលចាស់

សូត្ររៀនតាមបែបអ្នកប្រាជ្ញថ្មី

ធម៌អាថិច្រលំកុំច្រលោត

រួមចិត្តសះសាបានសុខសាន្ត

កុំអោយរៀវរោយរឹតរងកម្ម

វស្សន្តរដូវត្រូវមនុស្សថា

មនុស្សភូតកុហកឆក់ឆរបោក

ក្រលុយក្រកាក់ខ្វះប្រាក់ចាយ

ភិរម្យខ្ញុំបាទដើមឈ្មោះអ៊ូ

អាពុកឈ្មោះ អ៊ុក មានសក្តិងារ

ក្នុងខេត្តភ្នំពេញឃុំកំបូល

ជីតាខាងម្តាយឈ្មោះពញាម៉ុក

អ្នកម្តាយអាពុកបងប្អូនជិត

ដូនតាផ្សំផ្គុំជាតំណ

ពូជខាងអាពុកមានប្រាជ្ញា

ត្រកូលខាងម្តាយប្រាជ្ញាឆ្លាត

ខ្ញុំលឺមនុស្សឈ្លោះពីធម៌អាថិ

ខ្ញុំចាប់អធិប្បាយពុំសាយសព្វ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น