បព្វជ្ជាបរិច្ឆេទ

​​​​​​​​​​​កាលព្រះមហាសត្វមានឬទ្ធី​​ទ្រង់គង់ពាជីស្តេច

​​​​​​​​​​​​​ចេញទៅ​​ចាកព្រះនគរកាន់ព្រៃជ្រៅ​​ដោយនូវឆន្ទះ

​​​​​​​​​​​​​គម្រប់បី​។​ទ្រង់ហោះរំលងព្រះរាជវាំង​ទោះមារមក

​​​​​​​​​​​​​រាំងយ៉ាងណាក្តី​ក៏ឃាត់មិនឈ្នះព្រះចក្រី​ដោយបុណ្យបារមី

​​​​​​​​​​​​​បុព្វជាតិ​។​ព្រះពោធិសត្វកាត់ស្រុកទៅដល់ទីព្រៃជ្រៅហើយ

​​​​​​​​​​​​​ខ្មីឃ្មាត​ទ្រង់ចុះចាកសេះយាងគរគាត​នរនាទឈប់នៅក្បែរ

​​​​​​​​​​​​​នទី​។​មាននាមហៅថាអនោមា​ព្រះចមភារាទ្រង់ឃ្មាតខ្មី​

​​​​​​​​​​​​​កត់ព្រះកេសាដោយសេរី​ដើម្បីទ្រទ្រង់ភេទបព្វជ្ជា​។​ហើយ

​​​​​​​​​​​​​ទ្រង់ត្រាស់ហៅនាយឆន្ទះ​ដែលតាមគារវះទ្រង់ផ្តាំថានែឆន្ទះ

​​​​​​​​​​​​​ចូលទៅទូលបិតា​​ថាយើងសុខាឥតទុក្ខឡើយ​។